Circulaire economie
20.05.2022
 3 min read

Een tweede leven: plastic afval krijgt een nieuwe definitie

Is plastic afval echt afval? Of kan het een waardevolle grondstof zijn? In Europa, wordt slechts een klein deel van het plastic afval gerecycled. Het is dus nodig het recyclingpercentage te verhogen. Hoe? Door plastic afval opnieuw definiëren.

 

Laten we het over efficiëntie hebben. Efficiëntie is geen nieuw thema voor bedrijven. Iedere manager houdt van efficiëntie en dat doen ze al tientallen jaren: topprestaties leveren, de input tot een minimum beperken, de output maximaliseren. Efficiëntie is een uitdaging, biedt concurrentievoordelen en bevordert de financiële resultaten. Een no-brainer vanuit zakelijk oogpunt. 

De bewustwording van de klimaatverandering en de milieuproblematiek heeft geleid tot de opkomst van een andere dimensie van efficiëntie: het minimaliseren van de impact op onze planeet door efficiënter gebruik te maken van hulpbronnen. Deze keer is de drijfveer niet zozeer financieel resultaat als wel duurzaamheid. Efficiënt gebruik van hulpbronnen is de kern van klimaatverandering. 

In de plasticsector zijn er nog stappen te zetten om efficiënter met hulpbronnen om te gaan. Jaarlijks worden er honderden miljoenen tonnen plastic afval geproduceerd, en dit plastic afval belandt momenteel meestal in de verbrandingsoven of op de vuilnisbelt. Met andere woorden: dumpen of verbranden en het is weg. Maar dat is geen efficiënt gebruik van hulpbronnen. 

In het dagelijkse leven van de consument is de perceptie echter anders: door onze lege plastic flessen terug naar de supermarkt te brengen en thuis plastic afval te scheiden, denken we dat we super efficiënt bezig zijn met recyclen. En hoewel we ieders bijdrage nodig hebben om plastic afval en andere materialen te recyclen, en doen wat we kunnen in ons dagelijks leven voordelen oplevert voor onze samenleving als geheel, is de realiteit dat slechts heel weinig van ons plastic afval daadwerkelijk wordt gerecycled. In Europa wordt 30% van het plastic afval ingezameld voor recycling, maar uiteindelijk wordt slechts 10% ook echt gerecycled. Voor deze 10% is er een tweede leven. Voor de overige 90% betekent het einde van de levensduur van een product, het einde van het materiaalgebruik. 

De consequentie: Voor elk nieuw product moeten we nieuwe materialen gebruiken en in het geval van plastics betekent dit meestal het aanboren van nieuwe fossiele hulpbronnen. Hoewel fossiele hulpbronnen op grote schaal beschikbaar zijn en worden gebruikt, eisen zij een tol aan de duurzaamheidszijde van de balans. Met elke liter ruwe olie die we gebruiken, voegen we nieuwe koolstof aan het systeem toe. Als deze nieuwe koolstof eenmaal zijn functie heeft vervuld, komt het uiteindelijk als CO2 in de atmosfeer terecht. Dat moeten we aanpakken.

Eén manier om een einde te maken aan plastic afval is helemaal af te zien van het gebruik van polymeren, de basis van plastics. Toch zijn polymeren noodzakelijk voor vele toepassingen en dus zeer waardevolle producten. Er zijn producten voor de voedings- en de farmaceutische industrie waarvoor polymeren zeer moeilijk te vervangen zijn. Tenzij we de technologische vooruitgang willen terugdraaien, moeten we duurzamere oplossingen vinden, en de petrochemische sector speelt daarbij een belangrijke rol. We moeten onze waardeketens heroverwegen en manieren vinden om het beste uit de materialen te halen door onze hulpbronnen steeds opnieuw te gebruiken: we moeten een circulaire economie voor polymeren mogelijk maken. 

 

De ideeën zijn eenvoudig: maak van afval een waardevolle hulpbron ter vervanging van fossiele bronnen. In plaats van nieuwe koolstof aan het systeem toe te voegen, kunnen we de bestaande koolstof steeds opnieuw laten circuleren. Hoewel het van cruciaal belang is het recyclingpercentage aanzienlijk te verhogen, zal het moeilijk zijn 100% te behalen. We hebben wel een voordeel aan onze kant: De natuurlijke koolstofcyclus op onze planeet stelt ons in staat hernieuwbare koolstofbronnen aan te boren om het gat te dichten. Het gebruik van biogebaseerde koolstofbronnen zorgt ervoor dat er geen extra koolstof aan de cirkel wordt toegevoegd. De combinatie van hernieuwbare en gerecyclede koolstof zal ons in staat stellen onze lineaire waardeketens uiteindelijk om te vormen tot circulaire ketens. 

 

Op die manier creëren we een tweede leven voor de materialen die we gebruiken en tillen we de hulpbronnenefficiëntie en duurzaamheid in de plasticsector naar een hoger niveau. Dit vereist doorzettingsvermogen en assertiviteit. We moeten moedig genoeg zijn en de uitdaging aangaan om tegelijk plastic afval en klimaatverandering te bestrijden. Dit zijn uitdagingen die niet zullen verdwijnen tenzij wij ze laten verdwijnen. 

 

Isabella Tonaco

Vice President, Strategy Execution & Marketing

Renewable Polymers and Chemicals, Neste

 
Lees meer over de aanpak van plastic afval en klimaatverandering in Neste's Change Book